Historia rynku walutowego

[nemesis 0]

Do końca XIX wieku status waluty o charakterze międzynarodowym przypisany był dla złota, srebra oraz innych wartościowych kruszców, które były akceptowane niemalże w każdym państwie. Wraz z rozwojem światowych gospodarek, bankowości oraz pojawianiem się banków centralnych, coraz częściej kraje posiadały swoją prawdziwą walutę wyrażoną w banknocie.

W latach 1880r. – 1914r. na rynku walutowym obowiązywał system waluty złotej. Zgodnie z tym systemem każdy kraj wyrażał swoją walutę do określonej ilości złota. Pozwoliło to na swobodną wymianę złota na banknoty i odwrotnie, co usprawniło handel międzynarodowy. Należy podkreślić, że w okresie obowiązywania systemu waluty złotej, kurs walut pozostawał stały, zgodnie ze wcześniej ustalonym parytetem.

Wraz z rozpoczęciem I Wojny Światowej kraje zaprzestały wymienialności swojej waluty na złoto. Po wojnie wrócono do wymiany walut na złoto, jednakże kraje zaczęły manipulować kursem na własną korzyść, co wraz z kryzysem gospodarczym w latach 20 i 30 doprowadziło do chaosu walutowego.

Wpływ złych doświadczeń z lat ubiegłych, wpłynął na uporządkowanie i ustabilizowania systemu walutowego na Konferencji Walutowej i Finansowej Narodów Zjednoczonych w lipcu 1944r. w Bretton Woods. Podobnie jak w systemie waluty złotej, waluty każdego kraju ustalono w stałym parytecie do złota, z tą jednak różnicą, że jedyną walutą, która mogła być wymieniana na złoto był dolar amerykański. Tym sposobem dolar amerykański stał się walutą międzynarodowa i wartość pozostałych walut ustalana była właśnie w stosunku do dolara. Wartość dolara w stosunku do uncji złota ustalono na poziomie 35 USD. W czasie obowiązywania układu z Bretton Woods kursy były sztywno ustalone i nie podlegały wahaniom.

W wyniku kłopotów finansowych Stanów Zjednoczonych, związanych z powiększającym się deficytem budżetowym oraz wysoką inflacją, USA w roku 1971 zaprzestało wymienialność dolara amerykańskiego na złoto. Wstrzymanie wymienialności spowodowało, że kraje nie były w stanie utrzymać kursu swojej waluty na wcześniej określonym poziomie. Po dwóch latach kłopotów walutowych, system z Bretton Woods upadł, a kursy zaczęły podlegać wahaniom. System kursów płynnych obowiązuje do dzisiaj i wszystkie najważniejsze waluty, jak również te mniej płynne mogą swobodnie kształtować się w wyniku „wojny” popytu i podaży.

Jednym z najważniejszych wydarzeń XX wieku na „starym lądzie” było wprowadzenie 1 stycznia 1999r. wspólnej waluty europejskiej – EURO. Początkowo tylko w rozliczeniach bezgotówkowych, a od 1 stycznia 2002r. wprowadzono Euro do obiegu gotówkowego w 12 krajach Unii Europejskiej.

[Anir 0]

Bardzo dobry temat, wiele użytecznych informacji. Wypada wiedzieć, jak to wszystko się zaczeło :D