Prowadzenie działalności gospodarczej w prywatnym mieszkaniu - najważniejsze aspekty

[nemesis 0]

Coraz popularniejsze staje się prowadzenie działalności gospodarczej w prywatnym mieszkaniu, które stanowi własność przedsiębiorcy. 

Jest to jeden ze znanych i najprostszych sposobów na uniknięcie kosztów związanych z wynajmem i utrzymaniem biura. 

Osoba, która zamierza otworzyć jednoosobową działalność gospodarczą, na początkowym etapie, bardzo często decydują się na jej rejestrację we własnym lokum. 
Jest to pokierowane przede wszystkim oszczędnościami, jak i wygodą. Trzeba jednak pamiętać, że mimo tego miejsca, konieczne jest rozróżnienie wydatków prywatnych od tych, które są ponoszone w związku z działalnością. 

Jest to istotne ponieważ tylko te znajdujące się w drugiej grupie mogą stanowić koszt uzyskania przychodu. 
Zgodnie z literą prawa za koszty uzyskania przychodów uznaje się wydatki, które zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia ich źródła. Ważne jest także pamiętanie o przygotowaniu oświadczenia, w którym przedsiębiorca wykaże jaką dokładnie część mieszkania przeznaczy na prowadzenie swojej działalności.
Na ogół nie ma konieczności informowania wspólnoty mieszkaniowej o zamiarze prowadzenia działalności w mieszkaniu. Jednak przed jej rozpoczęciem należy sprawdzić czy taka możliwość w ogóle istnieje w danym budynku.

Kolejnym etapem rozpoczęcia działalności jest zgłoszenie w odpowiednim, pod względem zamieszkania, starostwie zamiaru zmiany sposobu użytkowania części bądź całości zamieszkiwanego lokalu. O ile faktycznie do takiej zmiany dochodzi. W ten sposób przedsiębiorca może dowiedzieć się, czy zmiana przeznaczenia lokalu będzie wymagała dodatkowych działań, opłat czy decyzji związanych z rodzajem wykonywanej działalności. W dokumencie składanym do starostwa właściciel musi opisać teraźniejszy sposób użytkowania lokalu oraz nakreśli rodzaj prac, które będzie wykonywał po założeniu firmy. 

Do takiego zgłoszenia należy dołączyć listę zawartą w ust. 2 art. 71 prawa budowlanego, tj.:
•    Opis oraz rysunek, przedstawiający lokalizację budynku oraz sąsiadujących obiektów budowlanych
•    Opis techniczny budynku oraz lokalu mieszkalnego, wraz z charakterystyką zamieszkiwanej nieruchomości, danymi techniczno-użytkowymi oraz wielkościami i rodzajami obciążeń.
•    Oświadczenie, które mówi, że przedsiębiorca ma pełne prawo do dysponowania nieruchomości na cele budowlane. 
•    Zaświadczenie odpowiedniego organu (wójta, burmistrza lub prezydenta miasta) o tym, że planowany sposób użytkowania lokalu jest zgodny z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Lub (jeśli go brak) decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
•    Ekspertyzę techniczną, wykonaną przez osobę, która posiada uprawnienia budowlane.
•    Pozwolenia, uzgodnienia i opinie - odpowiednie do rodzaju planowanej działalności.
Od momentu ich złożenia starosta ma 30 dni na wniesie ewentualnego sprzeciwu. Jeśli w tym czasie przedsiębiorca nie otrzyma żadnych zastrzeżeń z urzędu, może uznać wniosek za zaakceptowany. Kolejnym i ostatnim krokiem jest rejestracja miejsca prowadzenia działalności w rejestrze CEIDG.
 

----

Marek Matuszek - 4profit.com.pl